Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Κέικ μυρωδάτο με μήλο


Το μήλο είναι ένα φρούτο που λατρεύω!
Είχα πολλά μήλα πόσα να φας; Μια εναλλακτική εκτός από μηλόπιτα είναι το κέικ με μήλο.
Δεν είναι και τόσο δύσκολο,αφού το μόνο που χρειάζεται είναι μια απλή συνταγή κέικ.

Υλικά
2 κούπες ζάχαρη
250γρ. βούτυρο
4 αυγά
3  κούπες φαρίνα
1 κούπα γάλα
1 κουτ.του γλυκού μπέικιν
1/2 κουτ.του γλυκού κανέλα
λίγο γαρύφαλλο (σκόνη)
1 κουταλιά της σούπας κονιάκ
1/2 κούπα καρύδια χοντροκομμένα
2-3 μήλα κομμένα

Οδηγίες
Αρχικά έχουμε  τα υλικά μας όλα σε θερμοκρασία δωματίου.Χτυπάμε το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι να ασπρίσει.Σε ένα βαθύ μπώλ έχουμε ανακατέψει τα στέρεα υλικά.Προσθέτουμε στο μίξερ το γάλα, τα αυγά και το κονιάκ.Συνεχίζουμε ρίχνοντας σταδιακά τα στέρεα υλικά.
Έχουμε βουτυρώσει ένα ταψί 28άρι και βάζουμε λίγο από το έτοιμο μείγμα.Από πάνω ρίχνουμε μια στρώση κομμένα μήλα,συνεχίζουμε με το μείγμα και τα μήλα.Ψήνουμε στους 170 βαθμούς για 50 λεπτά περίπου.Αφήνουμε να κρυώσει και μετά ξεφορμάρουμε.


Μικρά tips
Αν χρησιμοποιήσουμε ξυνόμηλα μπορούμε να τα πασπαλίσουμε με 1-2 κουταλιές ζάχαρη.
Τέλος αν θέλουμε πασπαλίζουμε με άχνη !

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Κοτόπουλο με τζίντζερ λεμονάτο


Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουμε προσθέσει το τζίντζερ στην κουζίνα μας.Αγαπημένο συστατικό της ασιάτικης κουζίνας.Τίνει να γίνει και της ελληνικής.
Μια απλή αλλά πεντανόστιμη πρόταση σε συνδυασμό με το λεμόνι.

Υλικά
1 κοτόπουλο
1 μεγάλο κρεμμύδι (κομμένο φέτες)
1 σκελίδα σκόρδο
ελαιόλαδο
1ποτήρι κρασί
1 κουταλάκι τζίντζερ η 2 τριμμένο
χυμό από ένα λεμόνι

Οδηγίες
Κόβουμε σε μερίδες το κοτόπουλο αφού το έχουμε πλύνει.
Σε βαθύ τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο,το κρεμμύδι,την σκελίδα σκόρδου ολόκληρη και σωτάρουμε.
Βάζουμε και το κοτόπουλο.Οταν το κοτόπουλο σωταριστεί επαρκώς ρίχνουμε το τζίντζερ ,το κρασί και τον χυμό λεμονιού.Αφήνουμε να φύγει ο "θυμός" του κρασιού,προσθέτουμε νερό(περίπου1,5 κούπα) και έπειτα από 5 λεπτά σβήνουμε την φωτιά.Σε ένα ταψί τοποθετούμε το φαγητό μας και το βάζουμε στο φούρνο να ψηθεί για 1 ώρα περίπου.Η προσθήκη πατάτας στο φαγητό δίνει ένα υπέροχο πιάτο.Αν θέλουμε όμως μπορούμε να σερβίρουμε και με πιλάφι.

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Ρύζι με σαφράν


Εξαιρετικό,μυρωδάτο,σπυρωτό και όσοι μένουν αδιάφοροι στην γεύση το ρυζιού με αυτόν το τρόπο γίνουν λάτρεις του!

Υλικά
2 κούπες ρύζι (κίτρινο)
4 κούπες νερό
1/2 κούπα κρασί λευκό(ξηρό)
αλάτι,πιπέρι λευκό,ζωμός κρέατος αν θέλουμε
σαφράν σκόνη(1/5 του κουταλιού)
2 κουταλιές κοφτές βούτυρο

Οδηγίες
Στην κατσαρόλα βάζουμε το βούτυρο να λιώσει σε μέτρια φωτιά και ρίχνουμε το ρύζι ανακατεύοντας μέχρι να λαδώσει το ρύζι.Δυναμώνουμε την φωτιά και ρίχνουμε το κρασί αφήνοντας το να ξεθυμάνει,χαμηλώνουμε την φωτιά, προσθέτουμε το νερό σταδιακά κούπα-κούπα ανακατεύοντας πάντα.Στην τελευταία κούπα νερού βάζουμε το αλάτι ,το πιπέρι,το σαφράν, ανακατεύουμε και σκεπάζουμε με το καπάκι.Αφήνουμε να απορροφήσει το νερό χωρίς να ανακατεύσουμε και προσέχουμε μην μας καεί.
 Όταν πιεί το νερό το βγάζουμε από την φωτιά και το αφήνουμε 5 λεπτά .Είναι έτοιμο πλέον να συνοδεύσει το κοτόπουλο ,το κρέας μας η το ψάρι.

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Σοκολατάκια γεμιστά


Κάτι από "Τζοκόντα" σε γεύση.Το μόνο σίγουρο είναι ότι τρώγονται άμεσα.

Υλικά
200 γρ.κουβερτούρα
200 γρ κουβερτούρα γάλακτος
1 κουτ.σούπας βούτυρο
1 κουτ.σούπας μέλι
λίγη μερέντα
30-40 φουντούκια
Θήκες για πάγο
Για το γαρνίρισμα
τρούφα (χρωματιστή),λευκή κουβερτούρα τριμμένη η ότι άλλο θέλετε
και τέλος υπομονή.(θέλει 1-1,5 ώρα)

Οδηγίες
Λιώνετε τις κουβερτούρες σε μπέν μαρί ενσωματώνοντας το βούτυρο και το μέλι.
Ρίχνετε στις παγοκύστες λίγο κουβερτούρα περίπου μέχρι την μέση.Αφήνεται να κρυώσουν 10 λεπτά.
Βάζετε σε κάθε θήκη ένα φουντούκι και από πάνω λίγη μερέντα.

Περιχύνεται με κουβερτούρα.Αφήστε να κρυώσουν καλά.Βγάλτε τα σοκολατάκια από τις παγοκύστες όπως αφαιρείτε τα παγάκια(δεν με δυσκόλεψαν καθόλου).Μετά βουτήξτε τα σε χλιαρή κουβερτούρα ένα ένα και στην συνέχεια σε όποια γαρνιτούρα θέλετε.
Καλοφάγωτα(το μόνο σίγουρο)!!!!!!!!!!

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Κρεατόπιτα(meat pie)


Είναι από μόνη της κυρίως πιάτο,εκλεκτό ορεκτικό,μα σίγουρα θα χαρακτηριζόταν ως χορταστικό και γιατί όχι υγιεινό κολατσιό!


Υλικά
Για την ζύμη


2,5 κούπες αλεύρι
1/2 κούπα λάδι(50% ελαιόλαδο,50% σπορέλαιο)
1 κούπα νερό
αλάτι,ζάχαρη
1 κουταλιά του τσαγιού μπέικιν


Για την γέμιση
500-600 γρ κρέας μοσχαρίσιο(σε μικρά κομματάκια)
1 μεγάλο κρεμμύδι(πολτοποιημένο)
1/2 κούπα αρακάς
1 κούπα πατάτες κομμένες σε κύβους(ελαφρώς σωταρισμένες)
1/2 κούπα καρότο σε κύβους
1 αυγό
λάδι για το σωτάρισμα


κατά βούληση:


αλάτι,πιπέρι
σκληρό τυρί(τριμμένο)
ντομάτα σε κύβους
ελάχιστο μοσχοκάρυδο


Οδηγίες
Έχουμε ψιλοκόψει τα υλικά μας.Σε μία κατσαρόλα βάζουμε λίγο λάδι και σωτάρουμε ελαφρώς τις πατάτες.Όταν είναι έτοιμες τις βγάζουμε και ρίχνουμε το κρέας.Σωτάρουμε καλά και προσθέτουμε όλα τα υλικά εκτός του αυγού και του τυριού.
Τα αφήνουμε 5 λεπτά προσέχοντας να μην μας κολλήσουν.
Ετοιμάζουμε την ζύμη μας.Η ζύμη είναι μαλακιά.Αφήνουμε λίγο να ξεκουραστεί.Όχι πολύ.Χωρίζουμε την ζύμη στα δύο.Το ένα κομμάτι λίγο πιο μεγάλο(αυτό που θα βάλουμε για βάση).Ανοίγουμε τα ζυμαράκια σε φύλλο.


Σε λαδωμένο πυρέξ η ταψί στρώνουμε το πρώτο φύλλο και βάζουμε την γέμιση έχοντας πλέον προσθέσει το αυγό χτυπημένο και το τυρί.
Με το δεύτερο φύλλο σκεπάζουμε.
Ψήνουμε στους 170-180 για μια ώρα περίπου.
Μικρά tips
Προσέχουμε να μην πάρει πολύ χρώμα από πάνω και να έχει ψηθεί η βάση ώστε να είναι τραγανό το φύλλο.Αφήνουμε να κρυώσει αρκετά και έπειτα κόβουμε.Τρώγεται ευχάριστα και κρύα.



Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

Πάβλοβα με "άρωμα δάφνης"


Είναι αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά!Και πως να μην ερωτευτείς ένα τέτοιο γλυκό;
Κάποιοι λένε είναι να το χαζεύεις,εγώ προσωπικά το "τσακίζω".Ελαφρύ και φρουτένιο.Η συνταγή είναι από το μπλόκ Άρωμα Δάφνης

Υλικά
Για την βάση
6 ασπράδια 
200γρ ζάχαρη
200γρ αχνη
1 κουτ.σούπας κόρν φλάουρ
λίγες σταγόνες ξύδι λευκό
2 βανίλιες

Για την κρέμα
200γρ.τυρί κρέμα
250γρ.κρέμα γάλακτος
2 κουτ.σούπας άχνη

Για την σάλτσα φράουλας
500 γρ.φράουλες
300γρ ζάχαρη
1 κουτ.σούπας νερό
1 κουτ.σούπας κονιάκ

Γαρνίρισμα
Φράουλες ,σάλτσα φράουλας,σαντυγί



Οδηγίες
.Αρχικά έχω τα αυγά σε θερμοκρασία δωματίου.Αφαιρούμε τους κρόκους από τα ασπράδια.
Στο μπώλ του μίξερ τοποθετώ τα υλικά και ξεκινώ την διαδικασία ανάδευσης στην μέτρια ταχύτητα.Όταν γίνει σφιχτή η μαρέγκα μου την ρίχνουμε σε μια λαμαρίνα στρωμένη με λαδόκολλα και σχηματίζουμε ένα μεγάλο στρόγγυλο"πιάτο" 
Ψήνουμε 1 ώρα και 10 περίπου στους 110 βαθμούς με τις αντιστάσεις (πάνω -κάτω).Αφήνουμε στον φούρνο ώστε να στεγνώσει καλά η βάση μας.
Ετοιμάζουμε και την σάλτσα ρίχνοντας όλα τα υλικά σε ένα μπλέντερ και τα πολτοποιούμε.Έπειτα το πολτό τον βράζουμε για 5 λεπτά να δέσει.Αφήνουμε να κρυώσει .Αν περισσέψει το φυλλάσουμε σε γυάλινο βάζο στο ψυγείο και συνοδεύουμε παγωτό ,γιαούρτι η γαρνίρουμε τούρτες.
Χτυπάμε στο μίξερ την κρέμα γάλακτος με την άχνη και σιγά σιγά εν σωματώνουμε και το τυρί -κρέμα.
Αφήνουμε στο ψυγείο για 30-60 λεπτά.
Βάζουμε με προσοχή σε μία πιατέλα την βάση και προσθέτουμε από πάνω την κρέμα μας.
Στην συνέχεια ρίχνουμε την σάλτσα φράουλας κατά βούληση.

Συνεχίζουμε διακοσμώντας την πάβλοβα με φρέσκιες φράουλες και σαντυγί.

Μικρά tips
Αφήστε την βάση να κρυώσει καλά(εν ανάγκη όλο το βράδι μέσα στον φούρνο)
Δεν χρειάζεται πολύ χώρο στο ψυγείο,αφού τρώγεται με πολύ ευχαρίστηση άμεσα!

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

2011 ευχές


Πάει ο παλιός ο χρόνος,ας γιορτάζουμε παιδιά και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάτε στην καρδιά..
Καλή χρονιά,καλή χρονιά χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά!

Κάθε χρόνο τα ίδια.Περιμένουμε την αλλαγή της χρονιάς γεμάτοι ελπίδες,γεμάτοι αισιοδοξία.Πάντα λέμε να πάει και να μην είναι σαν τον προηγούμενο.Στην περίπτωση την δική μου δεν θα το πώ.Το 2010 ήταν μια δύσκολη χρονιά αλλά έζησα τόσα πολλά και διαφορετικά.
Ας ξεκινήσω από τα δυσάρεστα.Είχαμε απώλεια αγαπημένου μας προσώπου,η φύση με κεραυνούς και διάφορα τερτίπια μας άδειασε την τσέπη,η κούραση η σωματική και η ψυχολογική που εισπράξαμε όχι από την καθημερινότητα αλλά από την  έλλειψη  λογικής και λες μα καλά δεν βλέπει(έχεις μια αξίωση όταν είναι δικός σου άνθρωπος),από το άγχος άν θα τα καταφέρουμε να "επιβιώσουμε" από την οικονομική κρίση(όπως όλοι οι Έλληνες). Ολα αυτά που σου τσακίζουν τα νεύρα περιμένοντας να πάρεις ένα παλιόχαρτο από μια δημόσια υπηρεσία και τελευταία στιγμή σου ζητούν παράβολο.(τρέχα μα....κα ).Ευτυχώς για μένα  έχω θάρρος ,τσαγανό και αστείρευτο χιούμορ(άλλωστε με πιστοποιούν 29 κατασκευαστές). Έτσι αντιμετώπισα τα δύσκολα και διακωμωδούσα τα παράδοξα.
Τα λοιπά δυσάρεστα τα προσπερνώ γιατί δεν με αφορούν,όχι από αδιαφορία από επιλογή.Γιατί να κάτσω να σκάσω;Θα βγεί κάτι θετικό;Όχι,όποτε όπως λένε δύο λατρεμένα μου πρόσωπα "άσε τους νεκρούς να προχωρούν η να κλάνουν"(γιαβρί το ένα λατρεμένο είσθε εσείς).
Το καλοκαίρι φόρτωσα τις μπαταρίες μου στο νησί...μύρισα την αλμύρα του,ταξίδεψα στον ορίζοντα του,ήπια τις φραπεδιές μου στου "τζιτζι"απολαμβάνοντας το ηλιοβασίλεμα και ξεκουράζοντας το κορμί μου από την δουλεία.Απόλαυσα την επαφή μου με τόσους διαφορετικούς ανθρώπους αποκομίζοντας από τον καθένα  έστω και ένα πράγμα.Θα σταθώ σε κάποια πρόσωπα επιτρέψτε το μου.
Γνώρισα  2 φιλαράκια με απίστευτο χιούμορ και τα λάτρεψα.Τους αγαπώ πολύ γιατί όταν κοιτώ στα μάτια τους βλέπω δύο παιδιά,παιδιά με ζωντάνια και όρεξη,που θέλουν να μοιράζονται τα "παιχνίδια τους" και δεν θέλουν "πεσμένα πράματα"γύρω τους,γνώρισα 2 φίλες(αδελφούλες)η μια τόσο διαφορετική από την άλλη και είδα πόσο αγαπημένες και δεμένες είναι σαν ένα πάζλ που όταν ενώνεται είναι μία πανέμορφη εικόνα.Την τόσο απλή μα απίστευτα "σωστή λογική"(Λένα για σένα λέω) χωρίς έλλειψη συναισθημάτων.Τον συνεργάτη μου Ρεσβάν με την θετική του ενέργεια που με το χιούμορ ξεπερνούσαμε τους σκόπελους του άγχους(από τους σπανιότερους ανθρώπους ).Κάποια άλλα "παιδιά" που έχουμε μέχρι σήμερα επικοινωνία και με τιμούν με την φιλία τους. Τις λίγες αλλά υπέροχες και όμορφες στιγμές που μοιράστηκα με τα παιδιά μου στην ξεγνοιασιά του νησιού με τον μπαμπά μας να γκρινιάζει και εμείς να γελάμε.Τις δύσκολες στιγμές δεν τις θυμάμαι πιά,γιατί οι όμορφες είναι τόσο δυνατές που οι δύσκολες αχνοφαίνονται.
Τέλος θα αναφερθώ στους διαδυκτιακούς φίλους.Το διαδύκτιο τι είναι; Η παλιά ρούγα ,η παλιά γειτονιά που πάντα υπήρχαν άνθρωποι αξιοπρεπείς,διακριτικοί,ειλικρινείς αλλά και οι εμπαθείς,οι κακοηθείς  και οι κουτσομπόλιδες.Είμαι τυχερή γιατί από ένστικτο διακρίνω.Διακρίνω τα ίδια χνώτα,το ίδιο χιούμορ,την ίδια σπιρτάδα,την ευγένεια,την διαλλακτικότητα,την εμπιστοσύνη.Το διαδύκτιο μου έχει δώσει πραγματικούς φίλους.2 χρόνια με το "γιαβρί" που μοιραστήκαμε τις πιό δύσκολες στιγμές μας,που πέφταμε και πέφτουμε στα πατώματα από τα γέλια,που με μεγαλείο ψυχής είναι η αδελφή ψύχη και όταν μιλάω είναι σαν να μιλώ στον "εαυτό" μου στον καθρέπτη.Είναι τα φιλαράκια που διέκριναν κάτι ξεχωριστό σε μένα και μου άνοιξαν την καρδιά τους και την ψυχής τους.Τα "λουλούδια μου" που με το υπέροχο άρωμα τους μου γεμίζουν με γέλια την καθημερινότητα μου,που μου στέλνουν την αγάπη χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα,που ξέρουν  την σημαίνει καθαρή ψυχή.
Θέλω λοιπόν να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους που μπήκαν στην ζωή μου και όσους θα μπούν στο μέλλον γιατί όλοι αυτοί συνθέτουν ένα πανέμορφο ουράνιο τόξο στις μπόρες της ζωής.
Κλείνω με ευχές για όλους τους ανθρώπους,για υγεία,χαρά,αγάπη,δημιουργικότητα,γαλήνη,ειρήνη,φιλία,δύναμη και να μην ξεχνάτε μην κατηγορήτε κάποιον για την δυστυχία του,συμπονέστε και βοηθήστε τον, γιατί η μοίρα είναι κοινή για όλους και το μέλλον αόρατο.
Ζήσε την ζωή σαν να ζείς την τελευταία στιγμή κάθε μέρα.
Γέλα πολύ μέχρι δακρύων.
Αγάπα πάντα και τα πάντα.

Με αγάπη Μάρα